Rozdział 27.

Na wstępie przepraszam, że nic nie dodawałam przez 3 czy 4 miesiące, ale nie miałam za bardzo warunków do tego. Ale o tym kiedy indziej ;)

____________________________________________________________
Na dole zastałam Fabiana rozmawiającego z Will'em.
Na mój widok ucichli, a od Fabiana usłyszałam tylko głupie ''Zaczekam w samochodzie''. 

Wyszedł, nawet na mnie nie spojrzał. Will za to mierzył mnie wzrokiem przez cały czas.

-No co ?! - odezwałam się w końcu.

-Nie nic.. Idź na śniadanie... - powiedział z poważną miną.

Grr... Musi się tak zachowywać ? 

Poszłam do jadalni gdzie na stole było przygotowane już śniadanie. Zjadłam pospiesznie jajecznicę, wypiłam szklankę soku i wyszłam. 

Fabian czekał oparty o samochód. Gdy mnie zobaczył otworzył drzwi, poczekał aż wsiądę i je zamknął. 

Nawet nic nie powiedział.. Wsiadł na miejsce kierowcy i odjechaliśmy. 

W szkole każdy na mnie dziwnie patrzył. To było jeszcze gorsze niż milczenie Fabiana. 

Po każdej lekcji ukrywałam się w damskiej toalecie. Na czwartą lekcję nie poszłam. 

Gdy wszyscy weszli do klas i na korytarzu było całkiem cicho wyszłam powoli z toalety i pobiegłam do wyjścia. 

Moje kroki odbijały się głośno i rozchodziły po całym korytarzu.

Gdy wreszcie uwolniłam się z tego cholernego budynku, pobiegłam do parku. 

Usiadłam na jednej z ławek i zaczęłam płakać. 

Mam dość tego wszystkiego. 

Niall niedługo zaczyna trasę, a ja co ? Nie mogę się nawet z nim zobaczyć. 

Wyciągnęłam telefon z kieszeni i napisałam do Niall'a : 

-``Przyjedziesz po mnie ?`` 

Od razu dostałam odpowiedź : 

-``Gdzie jesteś ? ``

-``Przy parku obok szkoły. Czekam..``

-``Zaraz będę``

Schowałam telefon do kieszeni i położyłam głowę na oparciu ławki. 

Po chwili przyszedł sms : 

``Wyjdź do głównej ulicy. Nie chcę, aby nam zrobili zdjęcia.``

Wzięłam swoje rzeczy i ruszyłam do drogi. 

Zajęło mi to kilka minut, bo byłam na samym końcu parku. 

Czekałam na niego przy ogrodzeniu szkolnym. 

Gdy podjechał czarny samochód natychmiast do niego wsiadłam. 

-Cześć kochanie. - powiedział blondyn, po czym mnie pocałował.

-Dziękuję.. Nie przeszkodziłam Ci w niczym ? 

-Nie.. Właśnie skończyliśmy naradę. - w jego oczach widziałam smutek.

-Coś się stało ? - pytam z troską w głosie.

-Przełożyli nam wyjazd. Mieliśmy jechać za dwa tygodnie, a jedziemy za tydzień. We wtorek. 

-Co ? Czemu ? 

-Wmawiają nam, że mamy jakieś wywiady jeszcze i to każdy osobno, innego dnia.. Ech. 

Spuściłam głowę. Niall zdjął jedną rękę z kierownicy i złapał moją dłoń. 

Spojrzałam w jego oczy. Wiedziałam, że nie mówi mi wszystkiego. 

-Przepraszam, nie martw się. 

-Nic się nie stało.. - sama siebie okłamuję. Przecież ten związek nie wytrzyma tak długiej rozłąki. 

-Wynagrodzę Ci to. Pokażę Ci coś. 

Po kilkudziesięciu minutach dojechaliśmy na obrzeża Londynu. Niall zatrzymał się przed małym domem z ogrodem. 

-Co to ? - zapytałam.

-To jest....

_______________________________________

Wróciłam :) 

Mam nadzieję, że będziecie czytać, komentować, ogólnie się udzielać :) 

Jeśli rozdział się podoba (lub nie) to skomentujcie, żebym wiedziała, że w ogóle ktoś czyta ;*

3 komentarze = NASTĘPNY ROZDZIAŁ ;) 

Pozdrawiam - Gatka ;*